Środowisko wirtualne - edukacyjne światy równoległe



Nie jest znana dokładna liczba dostępnych światów wirtualnych. Jedne źródła podają, że jest ich co najmniej sto kilkadziesiąt, a inne, że nawet kilkaset. Te nieścisłości wynikają zapewne z powodów definicyjnych, czyli co można nazwać już światem. Niektóre tego typu środowiska dedykowane są głównie rozrywce, czyli w dużym uproszczeniu grom przygodowym czy strategicznym, ale niektóre ewoluowały i ich obecna funkcjonalność daleka jest od klasycznie rozumianego grania.



Jednym z najbardziej popularnych elektronicznych światów równoległych jest Second Life. Jest to stworzony przez firmę Linden Lab wirtualny świat, który istnieje od 2003 roku. Z definicji SL jest grą komputerową polegającą na odtwarzaniu ludzkich praktyk codziennych w rzeczywistości wirtualnej. Instrumentarium udostępnione mieszkańcom Second Life (tzw. rezydentom) umożliwia daleko idącą modyfikację świata SL oraz uczestniczenia w jego wirtualnej gospodarce, życiu towarzyskim, rozrywce, sztuce oraz innym spektrom wirtualnego życia człowieka.



Siłą świata Second Life są rozbudowane możliwości interakcji użytkownika z wirtualnym otoczeniem. Użytkownik, za pośrednictwem swojego awatara, porusza się (w grafice 3D) w określonej przestrzeni i czasie rzeczywistym (SL Time = US Pacific Time). Owa przestrzeń ma swoją infrastrukturę symulującą infrastrukturę świata rzeczywistego: góry, lasy, budynki publicznego dostępu, ulice, parki, ścieżki itd. W obrębie infrastruktury znajdują  się obiekty. Są to użytkowe elementy zewnętrzne (od altanek do amfiteatrów) lub wewnętrzne, znajdujące się w pomieszczeniach zamkniętych: kąciki spoczynku, meble pokojowe, przedmioty codziennego użytku, elementy dekoracyjne itd. Istotne jest to, że dowolny obiekt może być interaktywny, np. dotknięcie obiektu przez awatara spowoduje  wyświetlenie komunikatu, otworzy okno dialogowe, odtworzy dźwięk lub film, teleportuje  użytkownika w inne miejsce SL bądź zainicjuje inną sytuację interaktywną. Warto dodać, że SL jest światem w wymiarze ekonomicznym. Ma walutę (Linden dollar), wymienialną z dolarem amerykańskim. W SL można zarabiać, budować, handlować, bawić... Można też tu egzystować zupełnie za darmo.


Chociaż Second Life nie zostało stworzone z myślą o edukacji to jednak jego otwarta formuła, dostępność i duża popularność stanowią ogromny potencjał predysponujący do wykorzystania tego środowiska właśnie celów edukacyjnych. Interesującą  ofertę edukacyjną proponuje Academia Electronica, działająca od 2007 roku, mieszcząca się pierwotnie również w „Drugim Krakowie”, później przeniesiona na teren Creativity, jednej z polskich części SL a obecnie Academia Electronika dysponuje bardzo rozbudowaną rezydencją na którą składa się kilka bardzo atrakcyjnych graficznie i funkcjonalnie miejsc służących jako aule wykładowe, wernisaże, miejsca spotkań czy rozrywki. Odbywają się tutaj regularnie wykłady, sympozja, debaty a nawet przeprowadzane są tutaj obrony prac magisterskich.


W trakcie wykładów prowadzonych w auli o wdzięcznej nazwie „Tęczowa Kopuła” nawiązuje się głównie do zagadnień związanych ze środowiskiem elektronicznym jako alternatywie rzeczywistości i sferze życia człowieka. Otwarta formuła wykładów gromadzi osoby o różnych zainteresowaniach - co owocuje interesującymi dyskusjami. Wykładowcy spotykają się ze studentami pod postacią wykreowanych przez siebie awatarów.


W aulach można korzystać z ekranów, na których możliwe jest wyświetlanie plików tekstowych, graficznych, prezentacji, udostępniać ekran komputera, można dokonywać projekcji filmów. Second Life posiada środowisko audio (tzw. voice), tzn. głos rozchodzi się w sposób swobodny w pobliżu mówiącego, podobnie jak w przestrzeni fizycznej, stąd wykład można wygłaszać bez jakichś szczególnych warunków technicznych (z użyciem zwykłego zestawu - mikrofonu i słuchawek). Można wykorzystać tzw. stream radiowy, wtedy słyszalność jest całkowicie pozbawiona niedoskonałości, jakie mogą się pojawić przy wykorzystaniu środowiska audio.



Istnieje również narzędzie pozwalające na zintegrowanie popularnego programu do budowy kursów e-learningowych jakim jest Moodle z Second Life. W tym celu wystarczy wykorzystać wtyczkę o nazwie Sloodle by wygenerować w określonym miejscu posiadłości wirtualną klasę umożliwiającą prowadzenie kursów bezpośrednio w środowisku wirtualnego świata.  Rozwiązane takie znacząco może uatrakcyjnić tradycyjne kursy e-learningowe prowadzone na platformach Moodle.

Jak zacząć swą przygodę w wirtualnym świecie równoległym? Zachęcam do zapoznania się z tutorialem:





Materiały źródłowe
“Wirtualność 3D i Second Life” – Paweł Topol
“Dydaktyka w środowiski elektronicznym 3D” – Michał Ostrowicki

1 komentarz:

  1. Niedawno miałem przyjemność gościć na konferencji NowyModelSzkoły twórcę Academia Electronica - Michała Ostrowickiego /imię sieciowe Sidey Myoo/ – filozofa, doktora habilitowanego Zakładu Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Oprowadził nas wówczas po Akademii i bardzo ciekawie omówił kwestie jej funkcjonowania.

    Zainteresowanych zagadnieniami edukacji w SL odsyłam do relacji z tej prelekcji: http://nowymodelszkoly.vot.pl/second-life.html

    OdpowiedzUsuń